Średnio fajna niespodzianka..

Miałam piękny plan dzisiejszego poranka! Wstanę o 7, wsunę płatki na mleku, spędzę 20 min przekonując się, że naprawdę, ale to naprawdę chce mi się biegać, ubiorę neonowe gatki z lidla i ruszę w świat. Tym razem nie na bieżnię, bo moje ostatnie kręcenie się w kółko zostało wyśmiane przez rzeszę grzejących kanapy znajomych na fejsie - chociaż nie, śmiał się też kolarz górski i siatkarka -.-

O wspomnianej 7 z pięknego snu wyrwał mnie bezlitosny budzik. Mrucząc faki pod nosem przewracam się na bok i próbuję wyciągnąć rękę w stronę irytującego dźwięku. Zastygam w bezruchu, gdy moje ciało przeszywa ostry ból w.. wszędzie! WTF? Dosięgam telefonu, walczę jak lwica z zadaniem matematycznym mającym uciszyć wrzaski budzika, a w mej głowie klaruje się odpowiedź na postawione sobie wcześniej pytanie - laska, masz zakwasy i to jak skurczybyk!

Po krótkich oględzinach dochodzę do wniosku, że z biegania chyba nici - próba wstania z łóżka skończyła się skurczem w stopie (glistowate? międzykostne? czworoboczny!?) - padłam więc zrezygnowana w pościel i dałam ponownie przygarnąć Morfeuszowi.

Jak to się stało - to pytanie męczy mnie od rana. Wczoraj bawiłam się z Chodakowską w killera i choć jest to dość intensywna zabawa, jeszcze nigdy mnie tak nie sponiewierała! Zawsze powtarzam, że to, co najbardziej podoba mi się w jej treningach, to to, że są bezzakwasowe. No, to mam :/ Będę musiała odpalić jakąś pseudo-jogę, bo na nic więcej się dziś nie nadaję ://

A różowe szorty będą musiały poczekać jeszcze trochę na swój dziewiczy bieg..