FAP - Filozofia i Atrakcje Pracy: Psik Psik

Wiecie, że zdarzają się pacjenci, którzy mnie podrywają? Wiecie. Przeważnie są to tacy sami faceci, którzy puszczając przodem w drzwiach autobusu jakąś niewiastę palną taka piękna buźka przodem! czy wypytują o kawalera, bo przecież taki anioł na ziemi na pewno naręcze adoratorów ma. Takie tam teksty, których nawet się dokładnie nie słucha. Są jednak czasem panowie, którzy upatrzą sobie mnie jako 4-ty zabieg dnia (wskazówką tu może być maślany wzrok wpatrzony w me lico, a nie tyłek, jak w przypadku tych pierwszych), co skutkuje podchodami, jak te niżej opisane.

***

Pierwszy raz

Leję wodę. Gdy jej poziom wymaga już umieszczenia nóg pacjenta w wanience, proszę zainteresowanego ze sobą w odmęty niebieskich zasłonek. Polecam podciągnąć nogawki, podudzia zanurzyć i wołać, gdy wody będzie o, dotąd lub jeśli temperatura jej satysfakcjonująca nie będzie. Oddalam się w stronę biurka, lecz nie dane mi jest nawet przybić pieczęci (ha!), gdy rozlega się wołanie pacjenta. 

Chciał tylko powiedzieć, że woda wyśmienita.

Nie chcąc trudzić własnych nóg kursowaniem wtem i nazad zostaję przy wanience i słucham wspomnień pacjenta z poprzednich zabiegów masażu wirowego. 

***

Déjà vu

- A pani znowu tutaj!

Czyli przyszedł pan od wyśmienitej wody. Tym razem nie zdążam w porę uciec i pomstując na czystość i właściwości lustrzane kafelków (płytki/flizy) doświadczam striptizu, bo ostatnio spodnie się zachlapały, to woli je zdjąć. Dziś woda perfekt. 

***

Time to say goodbye
Słyszę kroki na korytarzu. Sądząc po psik psik, które zawsze poprzedza wizytę w moich włościach, zapowiada się kolejny podbój.

Pacjent zostawia mi po sobie parafkę, uprzednio zanotowawszy, iż jestem mańkutem.

- Gra pani na wiolonczeli lub maluje?

/Srający kot na twarzy mej/ - Nie? (tak, to coś, co wydarło się z mych ust było chyba bardziej pytaniem)

- Leworęczni są bardzo uzdolnieni, artystyczne dusze. Może akordeon?

/Próbuję nie ryknąć śmiechem/ - Też nie. Chyba jeszcze nie odkryłam swoich możliwości..

- Możliwe. [...] może pani jednak spróbować z wiolonczelą, bo prześliczna już pani jest.

Także macie nutę na sobotę, ja dogorywam po dzisiejszym siarkowym dniu. A, i kupiłam w końcu spodnie do biegania!! Nie będzie mi zimno w zad :D